Канџи – сликовно писмо

Многупати на тренинзите сме се сретнале со некакви јапонски изрази за кои сме давале објаснување. Сме се обидувале да ги преведуваме имињата на катите, при што, некои од Вас забележале дека тоа не е нималку едноставно.

Првата причина за тоа, е секако, што во времето кога тие изрази биле создадени и запишани во деншо-то или макимоно-то, се користеле само кинески сликовни знаци таканаречени канџи. Од друга страна и јапонскиот, како и сите други живи јазици, е постојано изложен на промени. Како што денешните Македонци тешко би го разбрале македонсикот јазик од 12 век, слично би се случило и со денешните Јапонци кои би се обиделе да прочитаат некој текст од пред 800 години.

За проблемот да биде поголем, еден ист збор може да има повеќе значења во зависност од тоа со какви канџи е напишан.

Еве на пример зборот „Ко“. Тој може истовремено да значи: дете, доцна, младенче, посебен, мерка за должина, голем, огромен, стар, цена, продажба, грев итн.

Сложено е, нели?