Ќе издвојам три работи кои засекогаш ќе ми останат во сеќавање од разговорот со сенсеи Свенерик во моментите додека седевме во дворот на манастирот Свети Пантелејмон.

-„Јас го сакам Буџинкан како никој и сум лојален кон него како никој, но морам да признам дека Буџинкан е одлично место за криење на лошите Будо мајстори.“

-„Гледам дека твоите ученици имат одлично изградени тела за Будо, а тоа е многу важно. Тоа многу кажува. Без добро тело, нема добро Будо.“

-„Кихон, Кихон, Кихон. Баш како што твоите ученици вежбаа на петочниот тренинг. Напред, назад, напред, назад. Тоа им недостасува на повеќето во Буџинкан“.