Мислам дека овој пат ќе го навлечам гневот на жените врз себе.
Сакам само да ги замолам, пред да донесат конечен заклучок, да поразговараме лично на оваа тема.
Ова не е дискусија за на интернет. Туку е само одговор на некои Ваши прашања. Можеби моите аргументи ќе се уважат барем малку, доколку разговараме…

_______________________________________________

Пред некое време, една моја ученичка ме праша: сенсеи, повеќе веруваш на мажите отколку на жените, нели?
Мојот одговор беше потврдан без размислување. Потоа се обидов да и дадам објаснување зошто е тоа така, а на мое големо изненадување, таа го прифати.
Пред да бидам обвинет за шофинизам, сексизам и за уште некој „изам“, би сакал да појаснам дека мојот став не се изградил врз база на библиско-религиски сознанија, ниту пак на филозофски и историски (не)вистини. Станува збор за лично искуство. И лични психолошки истражувања и проучувања врз поубавиот пол. Ништо повеќе. Затоа и Ве замолив, немојте онака бланко да ме замразите. Не е толку страшно. Мене би ми било сосема сеедно доколку Вие (жените) не им верувате на мажите. Тоа не значи дека сте „out“. Дека сте старомодни. Од друг свет. Лоши. Бедни.
Ете, Вие сте преубави, најпривлечни, мирисате прекрасно, заводливи сте и се нај, нај, нај. Но, довербата тешко ја одржувате, ветувањата исто така.  Малку сте нестабилни, а почесто раздразливи. Имате посебни изградени критериуми за правда што тешко кој може да ги разбере (освен Вие самите, а некогаш ниту Вие). Одмаздољубиви сте често…

Аххх…колку ми е тешко што го пишувам ова. Тешко ми е поради тоа што имам прекрасни ученички и не сакам ниту една од нив да ја повредам со некоја моја мисла, збор или дело.
Простете ми и докажете ми дека грешам. Би уживал во тоа, навистина. Доколку веќе Ве повредив, извинете за овој простаклук и Ве замолувам друг пат да не ми поставувате слични прашања.

п.с. Има и олеснителна околност за жените. Се повеќе мажи се жени во душа.