Карл

Работи како службеник во мисиите на Обединетите Нации. Последнава година беше на служба во Приштина, на Косово. Ми се јави на телефон пред една година, откако претходно „не пронашол“ преку нашата веб-страница. Се претстави и кажа дека претходно вежбал нинџутсу во неколку клубови во Канада и Австрија. Ме замоли да го примам за ученик. Така, започна неговиот Пат кон Сонцето.

Доаѓаше два пати неделно на тренинг. Неговата основа беше очајно лоша (како и на повеќето во Буџинкан Доџо). Кога ќе ме прашаше како напредува, секогаш го добиваше истиот одговор: „Не сум задоволен со тебе“, му велев. „Можеш ти многу повеќе“.

Пред неколку дена ме извести дека добил „прекоманда“. Го праќаат на нова мисија во Сирија (Голанска Висорамнина). Вчера, на крајот од неговиот последен тренинг во нашето доџо, одржа говор пред неколку наши членови. Кажа дека никогаш и никаде не запознал такви воини како нашиве. Кажа дека никогаш и никаде не почуствувал таков „дух“ каков што владее во нашето доџо. Објасни дека вежбал во неколку клубови досега, но дека после тренингот во Буџинкан Македонија, неговата представа за нинџи и нинџутсу е сосема различна од досегашната. Кажа уште многу пофални зборови за сите нас (делот што го посвети фалејќи ме мене – секако дека ќе го прескокнам).

Се поздравивме уште еднаш надвор пред доџото. Повторно ме праша дали сум задоволен од него како вежбач. Го доби истиот одговор. „Не сум задоволен.“

Ќе ми недостасува Карл. Со неговите 46 години секогаш ми се обраќаше со сенсеи (постар е 11 години од мене). Кога ќе излезевме на пиво во „Бисер“, постојано ме распрашуваше за вештината, за Буџинкан, за јапонската историја и традиција, но и за македонската, која што многу ја почитуваше. Честопати ми опишуваше животни ситуации во кои го применил знаењето научено од мене. „Многу работи научив, сенсеи. Многу сум ти благодарен за тоа“, велеше.

Карл не беше талентиран вежбач. Потрошил многу време на погрешни места и со погрешни луѓе. Но Карл поседуваше нешта кои што другите ги немаат во себе. Лојалност, пожртвуваност и најважно од се – способност наученото да го применува постојано.

Тој издржа на Шугендо до крај. Издржа на преживување до крај.

Со својот однос ја отвори вратата на нашето доџо засекогаш.

Ти посакувам среќа Карл. Знам дека повторно ќе се видиме некогаш. Чувај се.