Македонија - идеја која (ќе) живее

– Тато, а зошто некои коли на табличките имаат ознака НМК?
– Тоа се истите оние кои претходно со налепници ја покриваа ознаката МК.
– Тато, а дали мораше да се смени името на нашата земја?
– Секако дека не. Но без грижа дечиња мои. Набрзо и тие кои го подржаа менувањето, ќе се срамат од своите постапки. Верувајте ми, ќе дојде денот кога ќе им биде срам да одат по улица. Ќе се кријат од срам во глувчешки дупки. Ќе бидат исмевани додека се движат низ градот. Но Вие не смеете да ги мразите. Не смеете никого и никогаш да мразите. Омразата е болест која раѓа насилство. Не смеете никогаш да подржувате насилство. Тие ќе бидат доволно казнети со тоа што ќе бидат гледани со очи полни со презир.
– Тато, а што е тоа презир?
– Презир е кога некого го гледаш со потценување, со омаловажување.
– Ќе се врати ли некогаш нашето име Македонија, тато?
– Името Македонија е врежано во срцето на секој Македонец. Македонија не е само име на државата во која живееме. Македонија е идеја. Ниту едни пари, ниту било каква репресија или закана можат да ја уништат идејата. Таа живее во нашата свест. Затоа е неуништлива. Затоа Македонија засекогаш ќе постои и ќе опстои. Македонија е народот кој живее во оваа земја. Македонија сте ти и Петар и Вашата сестра Ксенија. Македонија сме сите ние кои ја сакаме, кои ја чуваме и кои го негуваме нејзиниот јазик, нејзината култура и традиција.
И запомнете. Македонија е љубов. Се додека Вие ја пренесувате љубовта на Вашите деца и внуци, како што тато Ви ја пренесе Вам – Македонија ќе живее. Вие сте љубов, Вие сте Македонија. Нека се срамат тие кои за власт, за пари, за позиција и за моќ ја прододоа. Ќе бидат исмевани и омаловажувани засекогаш. А Вие ќе бидете горди Македонци. Полни со љубов кон сите. Па дури и кон тие кои се обидоа да ја уништат најсветата идеја.

 

Лицемери (кон природата)

Секоја година одржуваме по неколку семинари за Преживување. На тие специјализирани настани ги учиме луѓето како да преживеат и да спасат животи на лица кои случајно се загубиле во природата или биле принудени да се засолнат. За време на тие обуки, за жал мораме да одземеме неколку животи на животни, со цел да демонстрираме како може да се преживее доколку некој заталка во див и суров предел. Најчесто убивме по некоја змија, жаба, риба или желка. Го правиме тоа со емоции, со најголема почит и со благодарност дека можеби некогаш ќе помогнат за една друга кауза. Да спасат човечки животи!

И од време-навреме, некој „душегрижник“ ќе ми пише во инбокс критика, па дури и навреда, дека јас не сум ја сакал природата, дека не сум го ценел животот, дека не сум ги сакал животните.

Дали Вие кои речиси секој ден јадете скара, сендвичи, сувомеснати производи, Ве прави поголеми од мене, ако Ви кажам дека јас речиси и да не јадам месо, освен тие неколку дена во годината кога имам семинар за преживување?
Дали Вие кои користите паста за заби (и други хигиенски средства), за чие производство (ако не сте знаеле) се користат животни, Ве прави подобри од мене – кој користи само органски пасти (и други хигиенски средства) направени само од растителна основа?
Дали Вие кои пиете алкохол за чија дестилација се уништуваат шуми кои се засолниште на многу животински видови Ве прави похумани од мене – кој не пие алкохол?
А дали Вие кога одите во природа носите десетици пластични вреќи за да го соберете целиот отпад кој несовесните го оставаат зад себе, како што тоа јас го правам секој викенд?
Дали Вие сте си поставиле за цел да засадите пет дрва неделно како што сум си поставил јас и го правам тоа веќе 20 години?
И можам да Ви набројувам до утре и да Ви докажам колку сте Вие лицемерни и лажно загрижени поради немањето желба да ги разберете законите на природата.
Тоа што јас во годината ќе изедам три змии, 10 жаби, три желки и 20 риби, не ме прави убиец. Јас не го нарушувам балансот на природата, туку го подржувам секојдневно.
Затоа Ве молам следниот пат, пред да ставите некое ќебапче или пршутче во уста, или пред да се напиете алкохол, сетете се на страдањето на животните и на природата кои (преку мене) ги жалите. Сетете се дека Вашата алчност и стрвност ги држи затворени во нехумани услови, дека ги хранат со секакви стероиди за прерано да пораснат и дека на најсуров начин ги колат по кланиците. Помислите на тоа дека Вашата потреба за храна и дека Вашиот хедонизам ги уништува истите оние шуми (дрвја) кој јас ги садам и за кои се грижам, додека Вие пиете коктели и виски по кафулињата.
И тогаш сетете се дека тие десетина мали животинки кои сум ги уловил под фер услови и со голи раце додека слободно живееле во природата, сум ги убил на колку што може побрз и побезболен начин и за секое од нив сум пуштил солза и сум се поклонил како да се најголеми божества (за мене сè). Во исто време Вие не сте ниту свесни дека за само еден месец сте придонеле да изумрат неколку пилиња, телиња и останати цицачи кои во себе имаат крв, месо и душа.

Толку за ова. Дегутатно ми е дури и да објаснувам. Лицемерието не ми била силна страна. Никогаш!