(Ова е дел од дискусијата на нашиот Форум, водена меѓу шидоши хо Марко и кохаи Влатче)
Од тие 50, денеска (15.02.2015), значи после поминати 3-4 години, се уште вежбаат 9, од кои само петорица ученици не направиле некаква пауза односно имаат континуитет во вежбањето.
Просекот е: на 10 запишани продолжува само еден. Тоа што сенсеи го зборувал многу пати досега, навистина е така, а и добро што е така. Тоа е таа селекција.
Инаку тие петорица се:
1. Михаил Д.
2. Игор К.
3. Сања С.
4. Таки Г.
5. Мартин Г.
——————————————————————————————-
Влатче: Селекцијата во ова наше доџо е бескопромисна и се надевам ќе остане таква засекогаш. Сакам да кажам по некој збор за секој од овие петорица кои издржаа до сега.
1. Михаил Дракалски. Го памтам на почетокот кога се појави во напредната група, искрено не ми се веруваше колку ова дете немаше ни трунка талент за боречки вештини. Но со текот на времето, низ неговата борба со саниот себе се и проблемите кои ги имаше, се издигна над се и сега ми е повеќе од драго што е на исто ниво со мене и секогаш кога ќе побара од мене да му бидам уке за полагање, јас ќе му бидам без разлика на се! За пивото ќе мора да се договараме подоцна.
2. Игор Крстевски. Него не го памтам на почетоците као Михаил, но можам да констатирам дека неговата желба и посветеност за тренинг се неверојатни за човек во негови години со фамилија и работни обврски. Треба помладите да учат од овој човек како се сака доџото и како може да се успее да се стигне дури и за чистење на доџото, иако живее во Ѓорче и буквално трча од работа – дома, па назад на тренинг. А после тренинг скоро секогаш не пренесува накај дома. Му должиме многу. Осу.
3. Сања Симонова. За оваа женска имам многу да зборувам и незнам од каде да почнам. Многу си ја сакам! (знае она). Цело време гледам како се трансформира во прекрасна жена, на тренинг и надвор од него, бидејќи ја знам и надвор од плавата соба, од една друга активност. Заслужува секакви пофалби, посебно во последно време се забележува неверојатен напредок во начинот на кој се движи. Пробајте да ја забележите кога ќе ја земе сенсеи за уке, ќе видите за што зборувам.
4. Таки Гаковски. Неверојатен вежбач. Сите го фалат и јас го фалам, тоа е човекот без его. Меѓутоа една работа е многу битна да се каже за него. Тренинзите со децата…ако има нешто по благодродно да се прави, тоа е да се воспитуваат деца, а тој го прави тоа со цело свое срце и доказите се видливи. Имам една другарка работи во банка, нејзината директорка има син кој доаѓа на тренинзите кај Таки. Детето е фасцинирано и едвај чека да дојде на тренинг, а дома им покажувал што вежбаат. Претходно го праќале на секакви спортови, но само на ова изразил толку голема желба за вежбање.
5. Мартин Гачевски. Детево ако продолжи со ова темпо што во моментов го има, можам да гарантирам дека ќе биде наследникот на шидоши хо Марко. Техниката му е на одлично ниво, сигурно не е случајно што сенсеи скоро секогаш го вика за уке кога покажува опасни техники за паѓање. Минатиот тренинг на последната вежба од Даито рју што ја работевме, ми кажа каде грешам и кои чекори не ги правам. Фантастично забележал и точно ми кажа каде треба да се корегирам. Ова е доказ за нешто, што тие што се долги години на тренинг, знаат што е и нема потреба од објаснување. Се повеќе е самоуверен во себе и само да продолжи така. Патот ќе му биде тежок, но знам дека ќе го изоди.
——————————————————————————————-
Марче: Влатче прекрасно ги опиша сите петорица и не случајно се тука каде што се во моментот.
Мики – неверојатно успеа да се извлече од сите проблеми и да чекори успешно на Патот. Да не беше корју-то, несакам ниту да помислам што би било сега. Доказ дека преку тренингот и телото и умот се зајакнуваат до крајни граници.
Игац – заедно со Зоки ги кршат стереотипите или изговорите дека ако некој има семејство, деца, работа, жена, или, пак, живее далеку од доџо-то е оневозможен да доаѓа на тренинг. Ги кршат изговорите на оние кои велат дека немаат време и дека имаат преголеми обврски, па затоа отсуствуваат. Значи еден ден кога сите ние, вонбрачни што сме – немажени и неженети де, ќе имаме семејства треба да ни текне на Игац и точка!
Сања – прекрасна особа на која што лојалноста кон клубот и е толку голема и која што на еден начин е столб и предводник на куноичите во клубот. Нејзиното присуство е рај за душата и срцето.
Таки – особа на која му се изнасмеав првиот пат кога се запознавме, а сега му „завидувам“ и му се воодушевувам за многу работи. Тој е единствениот кој за толку кратко време доби доверба од сенсеи да ја води можеби најважната и најспецифична група во клубот.
Мартин – кога вежбам со Мартин, имам чуство како да вежбам со некој што е 1-ви или 2-ри кју, а не со некој што има 8-ми кју. Има неверојатна почит кон сите. Многу срамежливо, но брзо напредува. Направен е „камче“.
Впрочем така и треба да изгледа еден кју. Тој е пример за тоа.