Тој што ќе го отфрли своето минато – отфрлил дел од себе.

Тој што се срами од своето минато – се срами самиот од себе.

Тоа што сме денес е благодарение на нашето минато. Иднината никој не може да ја предвиди.

Сите што во Македонија денес тврдат дека вежбаат класични јапонски борбени вештини, почнале да вежбаат во моето доџо. Да не бев јас, тие никогаш немаше да дознаат што е тоа корју/кобудо. Ова е несопорен факт.

За жал, има и друг неоспорен факт. Сите патишта до корју-то во Македонија водат до мене. Значи не зборуваме за соработка со третокласни самоприучени мајстори со сомнителна диплома. Зборуваме за првокласни мајстори познати на меѓународната сцена и признати како најдобри.

Така, следниот пат кога ќе ја раскажувате вашата кратка биографија, не го плукајте делот во кој што сум јас. Затоа што тоа е најсветлиот дел од вашата биографија. Тоа што тогаш го научивте, таа основа што ја поставивте, се уште е најдобра и највредна. Ова другово засекогаш ќе остане прилепено и приучено на вашата основа.

Тие што отишле предвреме, пред да ја совладат основата, ќе останат засекогаш слаби во својата техника.

Дрво без корен не бива. Знаеле нашите старци.

Критиката и егото се добар пар. Одат рака под рака. Тие не можат еден без друг. Штом првиот некој го спомене, вториот веднаш се јавува. А штом вториот се јави, љубоморно затвора врата за првиот.

Се случува да упатувам критики до моите ученици. Особено за некои работи што мора да се почитуваат. Тие кои ги нарекуваме Гири“. Обврска. Критиката не се изрекува злонамерно. Зарем некој сака самиот да си го поткопа односот со својот ученик? И тоа кога знае дека доџо-то е симбиоза.

Не другари. Критиката служи да Ве научи како навреме да ги извршувате своите обврски. А една од нив е чистењето на доџо-то.

Да. За жал дури и за ова дојде време да напишам нешто.

Таму каде што се потиме, газиме со боси нозе и чорапи, го лепиме лицето, таму каде што седиме и лежиме – мора да биде чисто. И секој мора да си исчисти. Или кажано народски: „Кој си сере, тој и ќе си чисти“.

И нема што да разговараме на оваа тема. Колку и да се сакаме и почитуваме, ако доцните „на чистење“ или не дојдете, во најмала рака ќе кркате критика. А дали ќе се лутите, воопшто не ме засега. И не ми е гајле дали Вие сте задоцниле поради некоја неверојатна голема обврска или незгода. Не ми е гајле се додека не пријдете и не ми објасните дека таква причина навистина имало. Па јас не сум баба Ванѓа да знам за Вашите проблеми. Како што и јас не се „вадам“ на моите. Јас секогаш ги извршувам обврските на време.

Ако јас не можам да Ве научам барем да си чистите таму каде што валкате, тогаш не сум Ве научил ништо, без разлика колку сте добри во техниката. А, ако, пак, мислите дека Вие чистите повеќе од мене, треба да знаете дека еднаш неделно јас правам генералка на секој предмет по кој што газите и седите во доџо-то. Дезинфекција комплетна. А Вие, фала Богу, не ни знаете за тоа.

Иако, по некое традиционално (Корју) правило, учителот и не треба да чисти, јас сепак се радувам што тоа можам да го сторам (за мене и за Вас).

Затоа другари, лутете си се самите себеси. Лутете си се на Вашата неодговорност или неможност да си го средите животот. Не ми се лутете мене што сакам да обезбедам беспрекорно функционирање на доџо-то. Тоа е моја обврска (Гири). А Ваша обврска е за секоја замерка кон мене да ме известите за да знам како и каде да се поправам (доколку е оправдано). А ако си го „собирате во себе“ и го чувате на срце, тогаш еден ден ќе пукнете и сето ѓубре ќе го истурите наоколу.

Живејте го животот целосно. Не дозволувајте ситници да Ве вадат од такт. Секогаш кога се лутите и ми доаѓате скиснати на час, само го покажувате Вашиот вистински карактер кој цело време сте го прикривале. Дајте да одиме напред. Да се усовршуваме во тоа на кое сме посветени. А секој вистински воин е посветен на ЖИВОТОТ.

Ме праша Косара и седна пред мене очекувајќи да и објаснам. Неколку секунди ќутев, прашувајќи се себе си како да му објаснам на седумгодишно дете што е тоа лојалност. Потоа прозборев:

-Лојалност значи да бидеш подготвен да го дадеш животот за некого. Да му простиш кога греши, а потоа строго да му ја посочиш грешката. Да застанеш на негова страна кога е потребно, дури и ако не е во право, но потоа да му објасниш каде греши и да побараш да се извини доколку е потребно.

Да бидеш верен, значи да правиш некому добрина, без да се обидеш да му го кажеш или покажеш тоа. Верноста значи да не очекуваш возвраќање за помошта, туку да се радуваш што си се нашол некому во невоља. Лојалност е да не заборавиш кога некој ризикувал за тебе, да паметиш кога некој се жртвувал за тебе, да застанеш до него кога е потребно, да не потклекнеш при некоја уцена и да не завртиш грб кога е има опасност.
Лојалност е категорија за која што порано се гинело, се раѓале јунаци, за која се пишувале песни и се создавале легенди.

За жал, многу од твојата генерација најверојатно никогаш нема да го разберат значењето на зборот. Ти си моја крв и лојалноста треба да ти биде најважна во животот.
Ме разбра?
-Тато нешто разбрав, нешто не.
-Јас во овој момент сум спремен да го дадам животот за тебе без воопшто да размислувам. Ако не ти помогнам кога најмногу ти требам, подобро веднаш да умрам. Сега ме разбра?

-Да Тато, одговори Косара и почна да плаче.

————————————————————

Ова се тешки лекции, особено за мали деца.

Но најважните лекции се учат додека си дете!

Сенсеи,
се извинувам што ќе ви одземам малку време, но морав да ви напишам неколку збора и да ги споделам моите впечатоци.
Сакам да ви се заблагодарам уште еднаш за вчерашниот час за Даито Рју и за тренингот потоа. Даито рју навистина ми се допадна и бев импресионирана од умешноста на самураите да состават техника која перфектно ќе функционира и во најнеповолна ситуација. Бев изненадена и од тоа колку внимание се обрнува на секој детал и секоја ситница, кои мене како почетник ми изгледаа небитни, само за да сфатам дека
токму деталите ја доведуваат техниката до совршенство. Особено ми беше интересно тоа што секоја ката си има киаи. Останав со подзината уста кога слушнав за обемноста на школата и за бројот на катите, што добив впечаток дека на Даито Рју е вештина на која можеш да му го посветиш целиот живот и пак да не стигнеш да ја совладаш во целост,
ниту пак да ги откриеш сите нејзини тајни, мистична како и епохата од која потекнува.
Сметам дека зад Даито рју има една неверојатна историја и традиција на која само можам да гледам со восхит и пред која се поклонувам.

Морам уште да го спомнам и вчерашниот тренинг, си поминав прекрасно. Има нешто необично во таасала, некоја неверојатна енергија или можеби не е до местото, можеби е до луѓето.
Морам да признаам дека кога ми предложивте да останам и на тренинг, прифатив со малку страв, мислејќи дека нема шанси да издржам до крај со напорниот тренинг. Но некако успеав, не можев да сфатам како најдов сила да го издржам тоа џунан ундо кога само пред неколку месеци ми беше мачно да ги искачувам скалите до дома. Навистина им должам многу на моите инструкори – вашите ученици.

Сенсеи, јас вака можам да си пишувам цел ден, но мислам дека ви одземав доволно време.

Ви испраќам поздрави и ви посакувам пријатен ден.

п.с. Повеќе на Форум.

Почина една од легендите на боречките вештини во Македонија. Почина Милорад Талески, еден од првите џудисти во нашата земја.
Нашето проклетство ќе си го носиме со себе засекогаш. За нас, секогаш биле и ќе бидат подобри мајсторите со сомнителен квалитет од соседството (и подалеку), отколку нашите прекалени борци кои само затоа што се наши – по дефиниција се помалку вредни.
Или, пак, со сомнителните побрзо се доаѓа до посакуваното?
Почивај во мир легендо. Вистинските познавачи на боречките вештини нема никогаш да те заборават.

Милорад Талески (фотографирано 1969 во Скопје)

Импресиите на Ристо Разбираш споделени на Форум-от.

„Воа беше мој прв семинар во природа и можам да кажам само …
ма ништо не можам да кажам.
Не ми беше прво искуство во природа ама ми беше прво од воа вид, со само един
нож, едно јаже и тоа шо природата го дадела тириста чуда се прават.
Во сред снег огин да запалиш и не само да запалиш туку и тој огин два дена да горе
и да го носиш дека сакиш никуј пт немше да помислам дека може ако не видах.
А па ништо од градежен материјал да немиш, а да се направе перфектно суа засолниште
дека шо нема да те дуа ветар, и тоа само од работи шо можиш да ги најдиш во околината.
И на се тоа кога ќе се додадат чистит ваздух, пакрасната природа, и мокрит снег …
се на се прават едно неповторливо и незаборавно искуство.“

„Учителот има една титула, но повеќе улоги, тој е ментор, инструктор, мотиватор, воспитувач…“

Дали Вие ги пронаоѓате овие особини кај Вашиот учител?

Доколку одговорот е ДА, Вие сте на добар Пат.
Доколку му недостасува барем една од овие улоги, време е да го најдете Вашиот вистински учител.

Прекрасни сте. Почнувајќи од Ристо Разбираш, па до Антон.
Каква ноќ. Квалитетна и плодоносна. Ја продолживме традицијата стара 1000 години.
Кругот на крајот. „Ва“. На јапонски – хармонија. Буџинкан Македонија – едно семејство.
Напредувате. Сите што сте редовни. Тоа ме радува. Мојот труд се исплатува преку Вашиот напредок.
Пред полагањето Марче ме молеше да му дозволам да биде уке на Мони и на Маја. Со две рани оперирани и незараснати. Само да знаете колку беше радосен кога му дозволив со пола уста и со негодување. А што да му правам? И тој како мене живее за корју. Морам да го разберам.
А Зоки? Е ај кажете дека Зоки не е најбогат човек на светот. Сите во доџо-то го сакаат. Од најмладо до најстаро. И машко и женско.
Сите го почитуваме и едвај чекаме да стане и да раскаже некоја „догодовштина“.
Ќе ми недостасувате до среда. Да сте здрави и живи.
И среќна Ви нова година!!!

Што е тоа корју буџутсу (класични јапонски борбени вештини)?

Ова прашање бара многу повеќе простор за да се објасни подетално, но накратко би објасниле дека тоа се борбени вештини создадени пред периодот Меиџи (1868 година) и биле наменети за војување на бојното поле за време на граѓанските војни во Јапонија. Тоа подразбира не само голорака борба, туку и користење на најразлични оружја употребувани на бојното поле како што се катана (меч), јари (копје), нагината (хелебарда) и слично. Сите тие вештини се пропратени со посебна филозофија и психологија, но и многу други знаења кои биле потребни за да се преживат тие турбулентни времиња од јапонската историја.
За разлика од корју буџутсу, постојат и модерни боречки вештини таканаречени гендаи будо во кои спаѓаат карате, џудо, аикидо, кендо (итн.), за кои, исто така, немаме доволно време да пишуваме тука. Доколку сте заинтересирани да вежбате гендаи будо, тогаш обратете се во некои од многуте клубови во нашата земја, а ние Ве уверуваме дека постојат голем број одлични инструктори за овие вештини.
Доколку одберете да вежбате класични јапонски боречки вештини, тогаш добредојдовте во единствениот клуб во нашата земја – Буџинкан Македонија.

Внимавајте!

Известени сме дека во последно време се појавиле некои самопрогласени буџинкан учители кои тврдат дека вежбаат „правилно“ нинџутсу. Пред да почнете да вежбате со нив, побарајте да Ви ја покажат лиценцата (менкјо-то) за шидоши која е доказ дека се овластени за да се претставуваат како претставници на Буџинкан Доџо. Секаков изговор во врска со тоа значи дека тие учители лажно се претставуваат.

За обуката?

Школото за класични јапонски борбени вештини Буџинкан Македонија отвори ново доџо во населбата Аеродром кое е наменето специјално за сите кои што сакаат да зачекорат по Патот. Запишувањето е бесплатно, а месечната членарина изнесува 1000 денари. Тренинзите се одржуваат секој ден во зависност од секцијата што ќе ја одберете. При уписот не добивате ниту кимоно, ниту мајца, ниту капче. Парите собрани од членарината се користат за плаќање на просторот за тренинг, а тренинзите, кои всушност се бесплатни (без пари), ги плаќате со Вашата пот и со Вашиот труд.
Корју Буџутсу не е спорт. Тоа е знаење наменето исклучиво за личен психофизички развој и постигнување напредок на секое поле од животот.
После неколку месеци од Вашето зачленување и редовен тренинг, ќе преминете во Хомбу (централното) доџо-то на Буџинкан Македонија. Таму ќе се придружите на напредните ученици и тогаш почнува Вашиот вистински тренинг. Вие ќе бидете дел од нашето семејство, но и натаму ќе треба да се борите за да се здобиете со почитта која ја очекувате. Вниманието во нашето доџо се заслужува само на еден начин: со искрен приод кон вештината!

Колку клубови за нинџутсу има во Македонија?

Сите во Македонија кои вежбаат или вежбале (Буџинкан) нинџутсу или некоја друга класична јапонска борбена вештина, биле ученици на инструкторот Довезенски (повеќето добри – а само неколку избркани од клубот поради нечесност или занимавање со политиканство наместо со тренинг).
Дозвола за легално отворен клуб, стекната со чесен и напорен тренинг досега добиле учениците Марјан Прошев и Марко Опачиќ.

Држењето часови од страна на сениорите (семпаи), на јуниорите (кохаи) и на почетниците (шошинша), е одличен тренинг и проверка на сопственото знаење и способност. За водење на еден час треба да се направи претходна подготовка, да се повтори материјалот, да се преиспитаат познавањата на принципите и кодексите на доџо-то. Сето тоа води кон нов напредок и отвора нови видици. Освен тоа, тука и е моментот на справување и соочување со нови лица, сите со свој уникатен карактер, уникатна градба на телото.